ماه شبگرد کجا صورت ماه تو کجا
شب بی نور کجا زلف سیاه تو کجا
دل مغرور مرا ببین رساندی به کجا
که شدم حرف زبان همه عالم به خدا
زیبای من تنها تویی صبر و قرار من همه دار و ندار من
نخواهی بگذری از این دل آزرده ی من
بی تو که لبخندی دگر با من نمیماند همه دنیا که میداند
تویی حال خوش این باور پژمرده ی من
پژمرده ی من پژمرده ی من
خالی از لطف نباشد گذری کنی از این کوچه ی بن بست
خالی از لطف نباشد بر دل غم زده ی ما بکشی دست
من توقع ندارم هم نشینم شوی ای حضرت دریا
خالی از لطف نباشد بزنی موجی بر این ساحل تنها