چە کسی بە غیر از من در تاریکی وجودت خورشید را سرچشمە چشمانت کرد
چە کسی بە غیر از من یک دیوان شعر و ترانە را بە نام تو سرود
چە کسی بود بە غیر از من) کە از راه دور تو را بە آینە زلال چشمە رسانید
و چە کسی بە غیر از من) در لحظات شادی و غم با فصول قلب تو آشنا بود
در لحظە دلتنگی هایت برای تو باران بودم و در خوشی هایت ترانە
همچون برگ خزان زود هنگام من سر رسید و بر سر راهت افتادم
اولین حرف نام تو شیرینی زبانم شد
اما ای گل بدان کە بی تو سرگردانم
اکنون در شب و روز تو شعلە یادگار من گر گرفتە است
نام و نشان من شعری است کە در قلبت بە جای ماندە است
مگر ممکن است کە تو تاکستان شعر و باغ کلمات من را فراموش کنی
مگر ممکن است کە آواز و ترانەهای من را کنار زدە و با معشوقە دیگری پیک بنوشی